Definitie en interpretatie:
Volatiliteit is een statistische meting van koersschommelingen. Het meet het niveau van schommeling binnen een bepaalde tijdsruimte (vb. een evaluatieperiode van 90 dagen). Grote koersbewegingen binnen een korte tijdsspanne leiden tot zeer hoge volatiliteit. Hoe sterker en hoe meer een waarde schommelt, hoe hoger de volatiliteit ervan. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen historische volatiliteit en impliciete volatiliteit. Historische volatiliteit is gebaseerd op oude koersgegevens, terwijl impliciete volatiliteit de schommeling tracht te meten die in de toekomst van marktdeelnemers wordt verwacht. Hoe volatieler een financieel instrument is, hoe groter de risico’s. Daarom vormt volatiliteit ook een significant aspect van de tijdswaarde voor opties en warrants. Historische volatiliteit kan ook als afzonderlijke indicator worden gebruikt.
Regels voor mogelijke verhandeling:
Een stijgende curve staat voor een koersbeweging die meer volatiel is en naar een trend neigt. Een laag niveau wijst op een vroege koerspauze. Volatiliteit creëert geen koop- of verkoopsignalen; het is echter nuttig voor breakout- (doorbraak) en re-entry-(hernieuwd aankopen) strategieën.
Zie ook
De volgende indicatoren zijn beschikbaar